Helping The others Realize The Advantages Of بیماری پارکینسون و آلزایمر
اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.بیماری اس ام ای (آتروفی عضلانی نخاعی) و درمان های تایید شده آن
۴. تغییرات در راه‌رفتن: یکی از علائم اولیه این است که در هنگام راه‌رفتن، حرکت آزادانه‌ی بازوها متوقف و قدم‌ها کوتاه‌تر و راه‌رفتن دچار نوسان می‌شود.
سلول های عصبی مغز ، به منظور کنترل حرکت عضلات از ماده شیمیایی به نام دوپامین استفاده می کنند. در صورت بروز پارکینسون ، سلول های مغزی مولد دوپامین به تدریج از بین رفته و دچار مرگ می شوند. به دنبال این امر ، سلول های کنترل کننده حرکات بدن ، قادر به ارسال پیام ها به عضلات نخواهند بود لذا کنترل عضلات مختل شده و به مرور زمان این آسیب دیدگی شدت می یابد.
به طور کلی جهت درمان بیماری فلج لرزان ، شیوه های درمانی مختلفی مورد استفاده قرار می گیرند. اما از آن جا که این بیماری فرآیند پیشرونده ای دارد و به صورت تدریجی منتج به کاهش عملکرد فرد می گردد ، درمان زود هنگام آن جهت کنترل و پیشگیری از سیر پیشرونده بیماری بسیار حائز اهمیت می باشد.
پزشکان و محققان نمی دانند علت پارکینسون چیست. آنها همچنین مطمئن نیستند که چرا این بیماری در هر فرد متفاوت پیش می رود. به همین دلیل نحوه پیشگیری از این بیماری نامشخص است.
دکتر مونا حجازی فلج خواب ام اس بیماری پوستی پارکینسون درمان مننژیت تشخیص و درمان آلزایمر
امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:
ورزش ، پیشرفت بیماری پار کینسون را دستخوش تغییر می کند ؛ ولی برای حفظ کیفیت زندگی ، الزامی می باشد.
این بیماری مانع تولید دوپامین از این سلول ها می شود و در استفاده مغز از دوپامین اختلال ایجاد می کند.
در حال حاضر هیچ درمانی برای پارکینسون وجود ندارد. پارکینسون یک بیماری مزمن است که با گذشت زمان بدتر می شود.
تقریبا هر فرد مبتلا به پارکینسون دچار حداقل یکی از این نشانه‌ها می‌شود. در حالت شدید، این احتمال وجود دارد که علائم زیر موجب ناتوانی فرد شوند.
سموم و آفت کش ها، در بروز بیماری پارکینسون دخیل هستند. تحقیقات نشان می دهند که سطح این مواد در مغز افراد مبتلا به این بیماری، در مقایسه با سایر افراد بیشتر می باشد.
تاکنون هیچ گونه آزمایش خاصی برای تشخیص آن وجود ندارد. لذا تشخیص این بیماری امری دشوار است. عموما پزشکان برای تشخیص این بیماری ویژگی های اساسی اختلال حرکتی در فرد را مورد بررسی قرار می دهند.